alicantina
Asturianu
Editar
Pronunciación y silabación: [ a.li.ka(ŋ)nˈti.na ]
Sustantivu Editar
singular femenín alicantina, masculín alicantín ; plural femenín alicantines, masculín alicantinos
- (Xentiliciu) Habitante de la ciudá d'Alicante.
- (Xentiliciu) Habitante de la provincia d'Alicante.
Pallabres rellacionaes
Traducciones Editar
«alicantina»: habitante de ciudá & provincia
|
|
Forma d’axetivu Editar
- Forma femenina singular d'alicantín.
Referencies Editar
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
Español
Editar
Pronunciación y silabación: [ a.li.kanˈti.na ]
Sustantivu Editar
singular femenín alicantina, masculín alicantino; plural femenín alicantinas, masculín alicantinos
- (Xentiliciu) Alicantina (habitante de la ciudá & provincia).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu Editar
- Forma femenina singular d'alicantino.
Referencies Editar
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
Portugués
Editar
Pronunciación y silabación: portugués européu [ ɐ.li.kɐ̃ˈti.nɐ ]
Sustantivu Editar
singular femenín alicantina, masculín alicantino; plural femenín alicantinas, masculín alicantinos
- (Xentiliciu) Alicantina (habitante de la ciudá & provincia).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu Editar
- Forma femenina singular d'alicantino.
Referencies Editar
- Dicionário Priberam da Língua Portuguesa; Priberam Informática, S.A. Páxina del diccionariu on-line.
- Infopédia. Dicionários Porto Editora; Porto Editora 2003-2021. Páxina del diccionariu on-line.