Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ a(ŋ)n.dɾiˈnje.ɣa ]
  Etimoloxía: D'Andrín + -iegu.

  Sustantivu editar

singular femenín andriniega, masculín andriniegu ; plural femenín andriniegues, masculín andriniegos términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar d'Andrín, nel conceyu de Llanes.

  Pallabres rellacionaes editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular d'andriniegu.

Referencies editar

  • Diccionario General de la Lengua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Editorial Prensa Asturiana, 2002-2004, Uviéu; ISBN: 84-87730-86-8. Versión on-line.
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.