Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ paŋ.kaˈɾi.na ]
  Etimoloxía: De Pancar + -ín.

  Sustantivu editar

singular femenín pancarina, masculín pancarín ; plural femenín pancarines, masculín pancarinos términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Pancar, nel conceyu de Llanes.

  Sinónimos editar

  Pallabres rellacionaes editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de pancarín.

Referencies editar

  • Diccionario General de la Lengua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Editorial Prensa Asturiana, 2002-2004, Uviéu; ISBN: 84-87730-86-8. Versión on-line.
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.