AsturianuEditar

  Pronunciación y silabación: [ a.niˈmal ]

  SustantivuEditar

masculín singular animal; plural animales

  1. (Bioloxía) Ser vivu pluricelular, nel que les sos célules nun tienen parede celular, normalmente con movimientu autónomu y que s'alimenta d'otros organismos, distintu de les plantes y fungos.
  2. (Bioloxía) Nun usu non científicu, ser vivu con movimientu propiu sacantes el ser humanu.
  3. (Bioloxía) Nun usu non científicu, ser vivu terrestre vertebráu, sacantes el ser humanu, distintu de los inseutos y de los pexes.
  4. coloquial Persona grosera, bruta, tosca, que fai les coses ensin pensar.

  SinónimosEditar

  Pallabres rellacionaesEditar

  TraduccionesEditar

  Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «animal».

  AxetivuEditar

singular masculín, femenín y neutru animal ; plural masculín y femenín animales

  1. Relativo a los seres vivos con movimientu propiu.
  2. coloquial Aplícase a una persona grosera, bruta, tosca, que fai les coses ensin pensar.

  SinónimosEditar

  Pallabres rellacionaesEditar

  TraduccionesEditar

ReferenciesEditar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


AragonésEditar

  Pronunciación y silabación: [ a.niˈmal ]

  SustantivuEditar

masculín singular animal; plural animals

  1. (Bioloxía) Animal (ser vivu distintu de plantes y fungos).

  SinónimosEditar

  AxetivuEditar

singular masculín y femenín animal; plural masculín y femenín animals

  1. (Bioloxía) Animal, de los animales.

ReferenciesEditar

  • Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.


CatalánEditar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ə.niˈmaɫ ]; catalán occidental [ a.niˈmaɫ ]

(rexistru)

  SustantivuEditar

masculín singular animal; plural animals

  1. (Bioloxía) Animal (ser vivu distintu de plantes y fungos).

  SinónimosEditar

  AxetivuEditar

singular masculín y femenín animal; plural masculín y femenín animals

  1. (Bioloxía) Animal, de los animales.

ReferenciesEditar

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


EspañolEditar

  Pronunciación y silabación: [ a.niˈmal ]

  SustantivuEditar

masculín singular animal; plural animales

  1. (Bioloxía) Animal (ser vivu distintu de plantes y fungos).

  SinónimosEditar

  AxetivuEditar

singular masculín y femenín animal; plural masculín y femenín animales

  1. (Bioloxía) Animal, de los animales.

ReferenciesEditar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


FrancésEditar

  Pronunciación y silabación: [ a.ni.mal ]

(rexistru)

  SustantivuEditar

masculín singular animal; plural animaux

  1. (Bioloxía) Animal (ser vivu distintu de plantes y fungos).

  SinónimosEditar

  AxetivuEditar

singular masculín animal, femenín animale; plural masculín animaux, femenín animales

  1. (Bioloxía) Animal, de los animales.

ReferenciesEditar

  • Le Petit Robert. Dictionnaire de la langue française; Dictionnaires Le Robert, Paris, 2003. ISBN: 2-85036-826-1. Versión on-line.
  • Larousse - Dictionnaires Larousse français monolingue et bilingues en ligne. Éditions Larousse. Consulta on-line.


GalleguEditar

  Pronunciación y silabación: [ a.niˈmal ]

  SustantivuEditar

masculín singular animal; plural animais

  1. (Bioloxía) Animal (ser vivu distintu de plantes y fungos).

  SinónimosEditar

  AxetivuEditar

singular masculín y femenín animal; plural masculín y femenín animais

  1. (Bioloxía) Animal, de los animales.

ReferenciesEditar


InglésEditar

  Pronunciación y silabación: [ ˈænɪməl ]

(rexistru)

  SustantivuEditar

singular animal; plural animals

  1. (Bioloxía) Animal (ser vivu distintu de plantes y fungos).

  SinónimosEditar

  AxetivuEditar

animal (non comparable)

  1. (Bioloxía) Animal, de los animales.

ReferenciesEditar

  • Cambridge Dictionary; Cambridge University Press, 2022. Consulta on-line.
  • The Merriam-Webster Dictionary; Merriam-Webster, Incorporated, 2023. Consulta on-line.


LlatínEditar

  Pronunciación y silabación: [ ˈa.ni.mal ]

  SustantivuEditar

  1. (Bioloxía) Animal (ser vivu distintu de plantes y fungos).


MirandésEditar

  Pronunciación y silabación: [ ɐ.niˈmaɫ ]

  SustantivuEditar

masculín singular animal; plural animales

  1. (Bioloxía) Animal (ser vivu distintu de plantes y fungos).

OccitanuEditar

  Pronunciación y silabación: [ a.niˈmal ]

(rexistru)

  SustantivuEditar

masculín singular animal; plural animals

  1. (Bioloxía) Animal (ser vivu distintu de plantes y fungos).

  AxetivuEditar

singular masculín animal, femenín animala; plural masculín animals, femenín animalas

  1. (Bioloxía) Animal, de los animales.

ReferenciesEditar


PortuguésEditar

  Pronunciación y silabación: portugués européu [ ɐ.niˈmaɫ ]; portugués brasilanu [ ˌɐ.ni.ˈmaw ], [ ˌa.ni.ˈmaw ]

  SustantivuEditar

masculín singular animal; plural animais

  1. (Bioloxía) Animal (ser vivu distintu de plantes y fungos).

  AxetivuEditar

singular masculín y femenín animal; plural masculín y femenín animais

  1. (Bioloxía) Animal, de los animales.

ReferenciesEditar


RumanuEditar

  Pronunciación y silabación: [ a.niˈmal ]

  SustantivuEditar

  1. (Bioloxía) Animal (ser vivu distintu de plantes y fungos).