Catalán

editar

  Pronunciación

editar
  • catalán oriental [ bi.ɛ.ɫuˈrus ]
  • catalán occidental [ bi.ɛ.ɫoˈrus ]

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín bielorús, femenín bielorussa ; plural masculín bielorussos, femenín bielorusses

  1. (Xentiliciu) Bielorrusu (habitante).

  Sinónimos editar

  Pallabres rellacionaes editar

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular bielorús ensin plural

  1. (Llingüística) Bielorrusu, llingua bielorrusa.

  Sinónimos editar

  Axetivu

editar

singular masculín bielorús, femenín bielorussa; plural masculín bielorussos, femenín bielorusses

  1. (Xentiliciu) Bielorrusu, de Bielorrusia.
  2. (Filoloxía) Bielorrusu, de la llingua bielorrusa.

  Sinónimos editar

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies

editar
  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
  • «ésAdir», portal llingüísticu de la Corporación Catalana de Medios Audiovisuales; páxina web.
  • Gran Diccionari de la Llengua Catalana; Grup Enciclopèdia. Consulta on-line.

Occitanu

editar

  Pronunciación

editar
  • [ bje.luˈrys ]

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín bielorús, femenín bielorussa; plural masculín bielorusses, femenín bielorussas

  1. (Xentiliciu) Bielorrusu (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular bielorús ensin plural

  1. (Llingüística) Bielorrusu, llingua bielorrusa.

  Axetivu

editar

singular masculín bielorús, femenín bielorussa; plural masculín bielorusses, femenín bielorussas

  1. (Xentiliciu) Bielorrusu, de Bielorrusia.
  2. (Filoloxía) Bielorrusu, de la llingua bielorrusa.

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies

editar
  • Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.