bielorrusu

AsturianuEditar

  Pronunciación y silabación: [ bje.loˈru.su ]

  Sustantivu (1)Editar

singular masculín bielorrusu , femenín bielorrusa; plural masculín bielorrusos, femenín bielorruses

  1. (Xentiliciu) Habitante de Bielorrusia.

  Pallabres rellacionaes

  TraduccionesEditar

  Sustantivu (2)Editar

masculín singular bielorrusu ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua eslava que se fala en Bielorrusia.

  Pallabres rellacionaes

  TraduccionesEditar

  AxetivuEditar

singular masculín bielorrusu, femenín bielorrusa, neutru bielorruso; plural masculín bielorrusos, femenín bielorruses

  1. (Xentiliciu) Relativo a Bielorrusia.
  2. (Filoloxía) Relativo a la llingua bielorrusa.

  Pallabres rellacionaes

  TraduccionesEditar

ReferenciesEditar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.