bielorruso
AsturianuEditar
Pronunciación y silabación: [ bje.loˈru.so ]
Forma d'axetivuEditar
- Forma neutra de bielorrusu.
EspañolEditar
Pronunciación y silabación: [ bje.loˈru.so ]
Sustantivu (1)Editar
singular masculín bielorruso, femenín bielorrusa; plural masculín bielorrusos, femenín bielorrusas
- (Xentiliciu) Bielorrusu (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)Editar
masculín singular bielorruso ensin plural
- (Llingüística) Bielorrusu, llingua bielorrusa.
AxetivuEditar
singular masculín bielorruso , femenín bielorrusa ; plural masculín bielorrusos, femenín bielorrusas
- (Xentiliciu) Bielorrusu, de Bielorrusia.
- (Filoloxía) Bielorrusu, de la llingua bielorrusa.
Pallabres rellacionaes
GalleguEditar
Pronunciación y silabación: [ bjɛ.loˈru.so ]
Sustantivu (1)Editar
singular masculín bielorruso, femenín bielorrusa; plural masculín bielorrusos, femenín bielorrusas
- (Xentiliciu) Bielorrusu (habitante).
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)Editar
masculín singular bielorruso ensin plural
- (Llingüística) Bielorrusu, llingua bielorrusa.
Sinónimos
AxetivuEditar
singular masculín bielorruso, femenín bielorrusa; plural masculín bielorrusos, femenín bielorrusas
- (Xentiliciu) Bielorrusu, de Bielorrusia.
- (Filoloxía) Bielorrusu, de la llingua bielorrusa.