Mira tamién: breton, Breton

Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ bɾeˈtoŋ ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín bretón, femenín bretona; plural masculín y femenín bretones

  1. (Xentiliciu) Habitante de la rexón francesa de Bretaña.

  Traducciones

  Sustantivu (2) editar

masculín singular bretón ensin plural

  1. (Llingüística) Llingua céltica falada na fastera occidental de la rexón francesa de Bretaña.

  Traducciones

  Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «bretón».

  Axetivu editar

singular masculín bretón, femenín bretona, neutru bretón ~ bretono; plural masculín y femenín bretones

  1. (Xentiliciu) Relativo a la rexón francesa de Bretaña.
  2. (Filoloxía) Relativo a la llingua bretona.

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma neutra de bretón.

  Otres formes

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ bɾeˈton ]

  Sustantivu editar

masculín singular bretón ensin plural

  1. (Llingüística) Bretón, llingua bretona.

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ bɾeˈtoŋ ]

  Sustantivu editar

masculín singular bretón ensin plural

  1. (Llingüística) Bretón, llingua bretona.

Referencies editar