Francia
![]() |
Asturianu
editar
Pronunciación
editar- [ ˈfɾa(ŋ)n.θja ]
«Francia» (rexistru)
Nome propiu
editarsingular femenín «Francia»
- (Topónimu) País intercontinental que s'estiende per territorios na Europa occidental y n'América del sur, amás de nos océanos Atlánticu, Pacíficu y Índicu, que llenden España, Andorra, Mónaco, Italia, Suiza, Alemaña, Luxemburgu y Bélxica n'Europa, y Brasil, Países Baxos y Surinam n'América, siendo la so capital París.
Pallabres derivaes editar
Términos rellacionaos editar
- franco-, galo-; Galia; Xunión Europea; Alsacia, Bearne, Bretaña, Córcega ~ Córsica, Gascuña, Guadalupe, Guyana Francesa, Martinica, Mayotte, Normandía, Nueva Caledonia, Occitania, Picardía, Polinesia Francesa, Provenza, Reunión, Saboya, Saint Pierre y Miquelon; Bayona, Burdeos, Estrasburgu, Hendaya, Lorient, Marsella, Montpellier, París, San Xuan de Lluz, Sara, Tolosa
Traducciones y equivalencies
editar«Francia»: país
Referencies
editar- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la definición pa «francés» y otres.
- Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.
Ver tamién
editar- Consulta l'artículu de Wikipedia.
Aragonés
editar
Pronunciación
editar- [ ˈfɾan.θja ]
Nome propiu
editarsingular femenín «Francia»
- (Topónimu) Francia.
Otres formes editar
Términos rellacionaos editar
Referencies
editar- Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa, Edacar nº 14, Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés, Zaragoza, 2024. ISSN 1988-8139. Ochobre de 2024. Consulta PDF on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de delles entraes como «rayar», «guiar», «treballar» y otres.
Corsu
editar
Pronunciación
editar- [ ˈfɾãn.t͡ʃa ]
Nome propiu
editar- (Topónimu) Francia.
Español
editar
Pronunciación
editar- non seseante [ ˈfɾan.θja ]
- seseante [ ˈfɾan.sja ]
Nome propiu
editarsingular femenín «Francia»
- (Topónimu) Francia.
Términos rellacionaos editar
Referencies
editar- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la definición pa «francés» y otres.
- Ortografía de la lengua española; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2010, ISBN: 978-84-670-3426-4.
Gallegu
editar
Pronunciación
editar- [ ˈfɾan.θja ]; seseante [ ˈfɾan.sja ]
Nome propiu
editarsingular femenín «Francia»
- (Topónimu) Francia.
Términos rellacionaos editar
Referencies
editar- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la definición pa «francés».
- DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la definición pa «francés».
Italianu
editar
Pronunciación
editar- [ ˈfran.t͡ʃa ]
«Francia» (rexistru)
Nome propiu
editarsingular femenín «Francia»
- (Topónimu) Francia.
Términos rellacionaos editar
Referencies
editar- Dizionario Italiano Olivetti, Olivetti Media Communication. Consulta on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la definición pa «francese».
- Grande Dizionario Hoepli Italiano di Aldo Gabrielli, La Repubblica & Hoepli Editore. Consulta on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la definición pa «francese».