Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ kaj.naˈβi.na ]
  Etimoloxía: De Cainava + -ín.

  Sustantivu editar

singular femenín cainavina, masculín cainavín ; plural femenín cainavines, masculín cainavinos términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Cainava, nel conceyu de Ponga.

  Pallabres rellacionaes editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de cainavín.

Referencies editar

  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.