cainavina
Asturianu editar
Pronunciación y silabación: [ kaj.naˈβi.na ]
Etimoloxía: De Cainava + -ín.
Sustantivu editar
singular femenín cainavina, masculín cainavín ; plural femenín cainavines, masculín cainavinos → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Habitante del llugar de Cainava, nel conceyu de Ponga.
Pallabres rellacionaes editar
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de cainavín.
Referencies editar
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.