Mira tamién: càntabre, Cantabre

Francés

editar

  Pronunciación y silabación: [ kɑ̃.tabʁ ]

  Sustantivu

editar

masculín singular cantabre ensin plural

  1. (Llingüística) Cántabru (variedá asturlleonesa de Cantabria).

  Axetivu

editar

singular masculín y femenín cantabre; plural masculín y femenín cantabres

  1. (Xentiliciu) Cántabru, de Cantabria.
  2. (Xentiliciu), (Historia) Cántabru (del pueblu prerromanu).

  Sinónimos

  Términos rellacionaos


Occitanu

editar

  Pronunciación y silabación: [ kanˈta.βɾe ]

  Sustantivu

editar

singular masculín cantabre, femenín cantabra; plural masculín cantabres, femenín cantabras

  1. (Xentiliciu) Cántabru (habitante de Cantabria).

  Términos rellacionaos

  Axetivu

editar

singular masculín cantabre, femenín cantabra; plural masculín cantabres, femenín cantabras

  1. (Xentiliciu) Cántabru, de Cantabria.

  Términos rellacionaos