cantabre
![]() |
Francés
editar
Pronunciación y silabación: [ kɑ̃.tabʁ ]
Sustantivu
editarmasculín singular cantabre ensin plural
- (Llingüística) Cántabru (variedá asturlleonesa de Cantabria).
Axetivu
editarsingular masculín y femenín cantabre; plural masculín y femenín cantabres
- (Xentiliciu) Cántabru, de Cantabria.
- (Xentiliciu), (Historia) Cántabru (del pueblu prerromanu).
Sinónimos
- [1] cantabrique
Términos rellacionaos
Occitanu
editar
Pronunciación y silabación: [ kanˈta.βɾe ]
Sustantivu
editarsingular masculín cantabre, femenín cantabra; plural masculín cantabres, femenín cantabras
- (Xentiliciu) Cántabru (habitante de Cantabria).
Términos rellacionaos
Axetivu
editarsingular masculín cantabre, femenín cantabra; plural masculín cantabres, femenín cantabras