chèca

Mira tamién: checa

Occitanu

Pronunciación

• [ ˈt͡ʃɛ.ko ]

Sustantivu

singular femenín chèca, masculín chèc; plural femenín chècas, masculín chècs

1. (Xentiliciu) Checa (habitante).

Pallabres rellacionaes

• Chequia, Republica Chèca

Forma d’axetivu

1. Forma femenina singular de chèc.

Referencies

• Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.
• Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.