checa
![]() |
AsturianuEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃe.ka ]
SustantivuEditar
singular femenín checa, masculín checu; plural femenín cheques, masculín checos
- (Xentiliciu) Habitante de la República Checa.
Pallabres rellacionaes
TraduccionesEditar
«checa»: habitante
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de checu.
AragonésEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃe.ka ]
SustantivuEditar
singular femenín checa, masculín checo; plural femenín checas, masculín checos
- (Xentiliciu) Checa (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de checo.
EspañolEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃe.ka ]
SustantivuEditar
singular femenín checa, masculín checo; plural femenín checas, masculín checos
- (Xentiliciu) Checa (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de checo.
GalleguEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈt͡ʃɛ.ka ]
SustantivuEditar
singular femenín checa, masculín checo; plural femenín checas, masculín checos
- (Xentiliciu) Checa (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de checo.
PortuguésEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈʃɛ.kɐ ]
SustantivuEditar
singular femenín checa, masculín checo; plural femenín checas, masculín checos
- (Xentiliciu) Checa (habitante).
Otres formes
- portugués brasilanu tcheca
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de checo.