chilena
AsturianuEditar
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈle.na ]
SustantivuEditar
singular femenín chilena, masculín chilenu; plural femenín chilenes, masculín chilenos
- (Xentiliciu) Habitante de Chile.
Pallabres rellacionaes
TraduccionesEditar
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de chilenu.
AragonésEditar
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈle.na ]
SustantivuEditar
singular femenín chilena, masculín chileno; plural femenín chilenas, masculín chilenos
- (Xentiliciu) Chilena (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de chileno.
EspañolEditar
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈle.na ]
SustantivuEditar
singular femenín chilena, masculín chileno; plural femenín chilenas, masculín chilenos
- (Xentiliciu) Chilena (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de chileno.
GalleguEditar
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈle.na ]
SustantivuEditar
singular femenín chilena, masculín chileno; plural femenín chilenas, masculín chilenos
- (Xentiliciu) Chilena (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de chileno.
OccitanuEditar
Pronunciación y silabación: [ t͡ʃiˈle.no ]
SustantivuEditar
singular femenín chilena, masculín chilen; plural femenín chilenas, masculín chilens
- (Xentiliciu) Chilena (habitante).
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de chilen.
PortuguésEditar
Pronunciación y silabación: [ ʃiˈle.nɐ ]
SustantivuEditar
singular femenín chilena, masculín chileno; plural femenín chilenas, masculín chilenos
- (Xentiliciu) Chilena (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de chileno.