Español

editar

  Pronunciación

editar
  • non seseante [ e.kiˈnok.θjo ]; seseante [ e.kiˈnok.sjo ]

  Sustantivu

editar

masculín singular equinoccio; plural equinoccios

  1. (Astronomía), (Cronoloxía) Equinocciu.

  Términos rellacionaos editar

Referencies

editar
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu

editar

  Pronunciación

editar
  • [ ɛ.kiˈnɔk.θjo ]; seseante [ ɛ.kiˈnɔk.sjo ]

  Sustantivu

editar

masculín singular equinoccio; plural equinoccios

  1. (Astronomía), (Cronoloxía) Equinocciu.

  Términos rellacionaos editar

Referencies

editar
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.