folguera

Asturianu

Folgueres.

Pronunciación y silabación: [ folˈɣe.ɾa ]

Sustantivu

femenín singular folguera; plural folgueres

1. (Botánica) Cualquiera de les plantes Pteridophyta, de fueyes grandes y dixebraes en munches partes, que nun produz flor nin semiente y que se reproduz por espores, típica de zones húmedes y fresques como'l monte.

Sinónimos

• felechu

Traducciones

Traducciones

Aragonés: feleguera (an), felequera (an), felce (an) Catalán: falguera (ca) Español: helecho (es) Francés: fougère (fr) Gallegu: fieito (gl), fento (gl), folgueira (gl)

Inglés: fern (en) Occitanu: falguièra (oc) Portugués: feto (pt) Rumanu: ferigă (ro) Vascu: iratze (eu), garo (eu)