grega
![]() |
Catalán
editar
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈɡɾe.ɣə ]; catalán occidental [ ˈɡɾe.ɣa ]
«grega» catalán occidental (rexistru)
Sustantivu editar
singular femenín grega, masculín grec; plural femenín gregues, masculín grecs
- (Xentiliciu) Griega (habitante).
Pallabres rellacionaes
editar
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de grec.
Referencies editar
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Gallegu
editar
Pronunciación y silabación: [ ˈɡɾɛ.ɣa ]; con "gheada" [ ˈħɾɛ.ħa ]
Sustantivu editar
singular femenín grega, masculín grego; plural femenín gregas, masculín gregos
- (Xentiliciu) Griega (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de grego.
Portugués
editar
Pronunciación y silabación: [ ˈɡɾe.ɣɐ ]
Sustantivu editar
singular femenín grega, masculín grego; plural femenín gregas, masculín gregos
- (Xentiliciu) Griega (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de grego.