griega
AsturianuEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈɣɾje.ɣa ]
SustantivuEditar
singular femenín griega, masculín griegu ; plural femenín griegues, masculín griegos
- (Xentiliciu) Habitante de Grecia.
- (Xentiliciu) Habitante de la Grecia antigua y les sos colonies mediterránees.
Sinónimos
- [1, 2] helena
TraduccionesEditar
«griega»: habitante de Grecia (actual)
Forma d’axetivuEditar
- Forma femenina singular de griegu.
AragonésEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈgɾje.ɣa ]
SustantivuEditar
singular femenín griega, masculín griego; plural femenín griegas, masculín griegos
- (Xentiliciu) Griega (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivuEditar
- Forma femenina singular de griego.
EspañolEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈgɾje.ɣa ]
SustantivuEditar
singular femenín griega, masculín griego; plural femenín griegas, masculín griegos
- (Xentiliciu) Griega (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivuEditar
- Forma femenina singular de griego.
MirandésEditar
SustantivuEditar
singular femenín griega , masculín griego; plural femenín griegas, masculín griegos
- (Xentiliciu) Griega (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivuEditar
- Forma femenina singular de griego.