llouriza

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ ʎowˈɾi.θa ]
Etimoloxía: De Llouru + -izu.

Sustantivu

singular femenín llouriza, masculín llourizu ; plural femenín llourices, masculín llourizos → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Llouru, nel conceyu de Pravia.

Sinónimos

• llourosina

Pallabres rellacionaes

• praviana; couriana

Forma d’axetivu

1. Forma femenina singular de llourizu.

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.