Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ʎow.ɾoˈsi.na ]
  Etimoloxía: De Llouru + -ín.

  Sustantivu editar

singular femenín llourosina, masculín llourosín ; plural femenín llourosines, masculín llourosinos términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Llouru, nel conceyu de Pravia.

  Sinónimos editar

  Pallabres rellacionaes editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de llourosín.

Referencies editar

  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.