llourosín

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ ʎow.ɾoˈsiŋ ]
Etimoloxía: De Llouru + -ín.

Sustantivu

singular masculín llourosín, femenín llourosina; plural masculín llourosinos, femenín llourosines → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Llouru, nel conceyu de Pravia.

Sinónimos

• llourizu

Términos rellacionaos

• pravianu; courianu

Axetivu

singular masculín llourosín, femenín llourosina, neutru llourosino; plural masculín llourosinos, femenín llourosines → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Llouru, nel conceyu de Pravia.

Sinónimos

• llourizu

Términos rellacionaos

• pravianu; courianu

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.