AsturianuEditar

  Pronunciación y silabación: [ lu.teˈɾa.no ]

  Forma d’axetivuEditar

  1. Forma neutra de luteranu.


EspañolEditar

  Pronunciación y silabación: [ lu.teˈɾa.no ]

  SustantivuEditar

singular masculín luterano, femenín luterana; plural masculín luteranos, femenín luteranas

  1. (Cristianismu) Luteranu.

  Pallabres rellacionaes

  AxetivuEditar

singular masculín luterano, femenín luterana ; plural masculín luteranos, femenín luteranas

  1. (Cristianismu) Luteranu.

  Pallabres rellacionaes


GalleguEditar

  Pronunciación y silabación: [ lu.tɛˈɾa.no ]

  SustantivuEditar

singular masculín luterano, femenín luterana; plural masculín luteranos, femenín luteranas

  1. (Cristianismu) Luteranu.

  Pallabres rellacionaes

  AxetivuEditar

singular masculín luterano, femenín luterana; plural masculín luteranos, femenín luteranas

  1. (Cristianismu) Luteranu.

  Pallabres rellacionaes


PortuguésEditar

  Pronunciación y silabación: portugués européu [ ɫu.tɨˈɾɐ.nu ]

  SustantivuEditar

singular masculín luterano, femenín luterana; plural masculín luteranos, femenín luteranas

  1. (Cristianismu) Luteranu.

  Pallabres rellacionaes

  AxetivuEditar

singular masculín luterano, femenín luterana; plural masculín luteranos, femenín luteranas

  1. (Cristianismu) Luteranu.

  Pallabres rellacionaes