man
AlemánEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈman ]
«man» (Austria) (rexistru)
PronomeEditar
- "Se", "ún, una, uno", úsase cuando nun hai un suxetu definíu; equival normalmente a les construcciones impersonales con "se".
- Man spricht asturisch (Fálase asturianu)
- Man hat ihm die Uhr gestohlen (Robáron-y el reló)
- Man fragt sich... (Ún entrúgase...)
AragonésEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈman ]
SustantivuEditar
femenín singular man; plural mans
ReferenciesEditar
- Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.
GalleguEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈmaŋ ]
SustantivuEditar
femenín singular man; plural mans
ReferenciesEditar
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
InglésEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈmæn ]
SustantivuEditar
singular man; plural men
Sinónimos
- [3, 4] person, human being, human; people (como plural)
OccitanuEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈma ]
«man» (rexistru)
SustantivuEditar
femenín singular man; plural mans
ReferenciesEditar
- Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2020. Consulta PDF on-line.