Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ mejˈɾo.lu ]
  Etimoloxía: De Meiro + -olu.

  Sustantivu editar

singular masculín meirolu, femenín meirola; plural masculín meirolos, femenín meiroles

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Meiro, nel conceyu de Cuaña.

  Pallabres rellacionaes editar

  Axetivu editar

singular masculín meirolu, femenín meirola, neutru meirolo; plural masculín meirolos, femenín meiroles

  1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Meiro, nel conceyu de Cuaña.

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar

  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.