Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈmu(ŋ)n.dju ]
  Etimoloxía: Del llatín mundus (mundu).

  Sustantivu editar

masculín singular mundiu; plural mundios

  1. Conxuntu de toles coses qu'esisten.
  2. (Astronomía) Oxetu celeste que la so órbita tien como centru una estrella.
  3. (Astronomía) N'especial, la Tierra.

  Otres formes editar

  Sinónimos editar

  Traducciones y equivalencies editar

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.