polonesa
Catalán editar
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ pu.ɫuˈnɛ.zə ]; catalán occidental [ po.ɫoˈne.za ]
Sustantivu editar
singular femenín polonesa, masculín polonès; plural femenín poloneses, masculín polonesos
- (Xentiliciu) Polacu (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de polonès.
Gallegu editar
Pronunciación y silabación: [ po.loˈne.sa ]
Sustantivu editar
singular femenín polonesa, masculín polonés; plural femenín polonesas, masculín poloneses
- (Xentiliciu) Polaca (habitante).
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de polonés.
Mirandés editar
Pronunciación y silabación: [ pu.luˈnɛ.z̺ɐ ]
Sustantivu editar
singular femenín polonesa , masculín polonés; plural femenín polonesas, masculín poloneses
- (Xentiliciu) Polaca (habitante).
Pallabres rellacionaes editar
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de polonés.
Occitanu editar
Pronunciación y silabación: [ puluˈne.zo ]
Sustantivu editar
singular femenín polonesa, masculín polonés; plural femenín polonesas, masculín poloneses
- (Xentiliciu) Polaca (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de polonés.
Portugués editar
Pronunciación y silabación: [ pu.luˈne.zɐ ]
Sustantivu editar
singular femenín polonesa, masculín polonês; plural femenín polonesas, masculín poloneses
- (Xentiliciu) Polaca (habitante).
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de polonês.