polaca
AsturianuEditar
Pronunciación y silabación: [ poˈla.ka ]
Sustantivu (1)Editar
femenín singular polaca; plural polaques
- (Anatomía), (Coloquial) Abultamientu de carne y pelleyu, por mor d'un escesu de grasa, más o menos abondoso y colgante, que sal ente'l pescuezu y el cazu nes persones.
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
TraduccionesEditar
Traducciones
|
Sustantivu (2)Editar
singular femenín polaca, masculín polacu ; plural femenín polaques, masculín polacos
- (Xentiliciu) Habitante de Polonia.
Pallabres rellacionaes
TraduccionesEditar
«polaca»: habitante
Forma d’axetivuEditar
- Forma femenina singular de polacu.
AragonésEditar
Pronunciación y silabación: [ poˈla.ka ]
SustantivuEditar
singular femenín polaca, masculín polaco; plural femenín polacas, masculín polacos
- (Xentiliciu) Polaca (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivuEditar
- Forma femenina singular de polaco.
EspañolEditar
Pronunciación y silabación: [ poˈla.ka ]
SustantivuEditar
singular femenín polaca, masculín polaco; plural femenín polacas, masculín polacos
- (Xentiliciu) Polaca (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivuEditar
- Forma femenina singular de polaco.
GalleguEditar
Pronunciación y silabación: [ poˈla.ka ]
SustantivuEditar
singular femenín polaca, masculín polaco; plural femenín polacas, masculín polacos
- (Xentiliciu) Polaca (habitante).
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivuEditar
- Forma femenina singular de polaco.
PortuguésEditar
Pronunciación y silabación: [ puˈla.kɐ ]
SustantivuEditar
singular femenín polaca, masculín polaco; plural femenín polacas, masculín polacos
- (Xentiliciu) Polaca (habitante).
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivuEditar
- Forma femenina singular de polaco.