presbiteriana
AsturianuEditar
Pronunciación y silabación: [ pɾez.βi.teˈɾja.na ]
SustantivuEditar
singular femenín presbiteriana, masculín presbiterianu ; plural femenín presbiterianes, masculín presbiterianos
- (Cristianismu) Persona que practica'l presbiterianismu.
Pallabres rellacionaes
TraduccionesEditar
|
|
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de presbiterianu.
CatalánEditar
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ pɾəz.βi.tə.ɾiˈa.nə ]; catalán occidental [ pɾez.βi.te.ɾiˈa.na ]
SustantivuEditar
singular femenín presbiteriana, masculín presbiterià; plural femenín presbiterianes, masculín presbiterians
- (Cristianismu) Presbiteriana.
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de presbiterià.
EspañolEditar
Pronunciación y silabación: [ pɾez.βi.teˈɾja.na ]
SustantivuEditar
singular femenín presbiteriana, masculín presbiteriano; plural femenín presbiterianas, masculín presbiterianos
- (Cristianismu) Presbiteriana.
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de presbiteriano.
GalleguEditar
Pronunciación y silabación: [ pɾez.βi.tɛˈɾja.na ]
SustantivuEditar
singular femenín presbiteriana, masculín presbiteriano; plural femenín presbiterianas, masculín presbiterianos
- (Cristianismu) Presbiteriana.
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de presbiteriano.
PortuguésEditar
SustantivuEditar
singular femenín presbiteriana, masculín presbiteriano; plural femenín presbiterianas, masculín presbiterianos
- (Cristianismu) Presbiteriana.
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de presbiteriano.