romanesa
Catalán editar
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ru.məˈnɛ.zə ]; catalán occidental [ ro.maˈne.za ]
«romanesa» catalán occidental (rexistru)
Sustantivu editar
singular femenín romanesa, masculín romanès; plural femenín romaneses, masculín romanesos
- (Xentiliciu) Rumana (habitante).
Pallabres rellacionaes editar
Forma d’axetivu editar
Referencies editar
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Gallegu editar
Pronunciación y silabación: [ ro.maˈne.sa ]
Sustantivu editar
singular femenín romanesa, masculín romanés; plural femenín romanesas, masculín romaneses
- (Xentiliciu) Rumana (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de romanés.
Referencies editar
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
Occitanu editar
Pronunciación y silabación: [ ru.maˈne.zo ]
Sustantivu editar
singular femenín romanesa, masculín romanés; plural femenín romanesas, masculín romaneses
- (Xentiliciu) Rumana (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de romanés.
Referencies editar
- Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.