Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ruˈma.na ]

  Sustantivu editar

singular femenín rumana, masculín rumanu ; plural femenín rumanes, masculín rumanos

  1. (Xentiliciu) Habitante de Rumanía.

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones y equivalencies editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de rumanu.

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.

Aragonés editar

  Pronunciación y silabación: [ ruˈma.na ]

  Sustantivu editar

singular femenín rumana, masculín rumano; plural femenín rumanas, masculín rumanos

  1. (Xentiliciu) Rumana (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de rumano.


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ ruˈma.na ]

  Sustantivu editar

singular femenín rumana, masculín rumano; plural femenín rumanas, masculín rumanos

  1. (Xentiliciu) Rumana (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de rumano.

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.