rozagaña

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ ro.θaˈɣa.ɲa ]
Etimoloxía: De Rozagás + sufixu -añu.

Sustantivu

singular femenín rozagaña, masculín rozagañu ; plural femenín rozagañes, masculín rozagaños → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Rozagás, nel conceyu d'El Valle Altu de Peñamellera.

Pallabres rellacionaes

• peñamellerana/peñamellera; caraveta, mierusca

Forma d’axetivu

1. Forma femenina singular de rozagañu.

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.