Catalán

editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈrus ]

(rexistru)

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín rus, femenín russa ; plural masculín russos, femenín russes

  1. (Xentiliciu) Rusu (habitante).

  Términos rellacionaos

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular rus ensin plural

  1. (Llingüística) Rusu, llingua rusa.

  Axetivu

editar

singular masculín rus, femenín russa; plural masculín russos, femenín russes

  1. (Xentiliciu) Rusu, de Rusia.
  2. (Filoloxía) Rusu, de la llingua rusa.

  Términos rellacionaos

Referencies

editar
  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.


Llatín

editar

  Sustantivu

editar
  1. Aldea.


Occitanu

editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈrys ]

(rexistru)

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín rus, femenín russa; plural masculín russes, femenín russas

  1. (Xentiliciu) Rusu (habitante).

  Términos rellacionaos

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular rus ensin plural

  1. (Llingüística) Rusu, llingua rusa.

  Axetivu

editar

singular masculín rus, femenín russa; plural masculín russes, femenín russas

  1. (Xentiliciu) Rusu, de Rusia.
  2. (Filoloxía) Rusu, de la llingua rusa.

  Términos rellacionaos

Referencies

editar