rus
Catalán
Editar
Pronunciación y silabación: [ ˈrus ]
«rus» (rexistru)
Sustantivu (1) Editar
singular masculín rus, femenín russa ; plural masculín russos, femenín russes
- (Xentiliciu) Rusu (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2) Editar
masculín singular rus ensin plural
- (Llingüística) Rusu, llingua rusa.
Axetivu Editar
singular masculín rus, femenín russa; plural masculín russos, femenín russes
- (Xentiliciu) Rusu, de Rusia.
- (Filoloxía) Rusu, de la llingua rusa.
Pallabres rellacionaes
Referencies Editar
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
Llatín
Editar
Sustantivu Editar
Occitanu
Editar
Pronunciación y silabación: [ ˈrys ]
«rus» (rexistru)
Sustantivu (1) Editar
singular masculín rus, femenín russa; plural masculín russes, femenín russas
- (Xentiliciu) Rusu (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2) Editar
masculín singular rus ensin plural
- (Llingüística) Rusu, llingua rusa.
Axetivu Editar
singular masculín rus, femenín russa; plural masculín russes, femenín russas
- (Xentiliciu) Rusu, de Rusia.
- (Filoloxía) Rusu, de la llingua rusa.
Pallabres rellacionaes
Referencies Editar
- Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.