Catalán editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈrus ]

(rexistru)

  Sustantivu (1) editar

singular masculín rus, femenín russa ; plural masculín russos, femenín russes

  1. (Xentiliciu) Rusu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular rus ensin plural

  1. (Llingüística) Rusu, llingua rusa.

  Axetivu editar

singular masculín rus, femenín russa; plural masculín russos, femenín russes

  1. (Xentiliciu) Rusu, de Rusia.
  2. (Filoloxía) Rusu, de la llingua rusa.

  Pallabres rellacionaes

Referencies editar

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.


Llatín editar

  Sustantivu editar

  1. Aldea.


Occitanu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈrys ]

(rexistru)

  Sustantivu (1) editar

singular masculín rus, femenín russa; plural masculín russes, femenín russas

  1. (Xentiliciu) Rusu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular rus ensin plural

  1. (Llingüística) Rusu, llingua rusa.

  Axetivu editar

singular masculín rus, femenín russa; plural masculín russes, femenín russas

  1. (Xentiliciu) Rusu, de Rusia.
  2. (Filoloxía) Rusu, de la llingua rusa.

  Pallabres rellacionaes

Referencies editar