Catalán editar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈru.sə ]; catalán occidental [ ˈru.sa ]

  Sustantivu editar

singular femenín russa, masculín rus; plural femenín russes, masculín russos

  1. (Xentiliciu) Rusa (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de rus.

Referencies editar

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.


Occitanu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈry.so ]

  Sustantivu editar

singular femenín russa, masculín rus; plural femenín russas, masculín russes

  1. (Xentiliciu) Rusa (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de rus.

Referencies editar


Mirandés editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈru.s̺ɐ ]

  Sustantivu editar

singular femenín russa , masculín russo; plural femenín russas, masculín russos

  1. (Xentiliciu) Rusa (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de russo.

Portugués editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈʁu.sɐ ]

  Sustantivu editar

singular femenín russa, masculín russo; plural femenín russas, masculín russos

  1. (Xentiliciu) Rusa (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de russo.

Referencies editar