Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ sa(ŋ)n.ta(ŋ)n.deˈɾi.no ]

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma neutra de santanderín.


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ san.tan.deˈɾi.no ]

  Sustantivu editar

singular masculín santanderino, femenín santanderina; plural masculín santanderinos, femenín santanderinas

  1. (Xentiliciu) Santanderín (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Axetivu editar

singular masculín santanderino, femenín santanderina ; plural masculín santanderinos, femenín santanderinas

  1. (Xentiliciu) Santanderín, de Santander.

  Pallabres rellacionaes

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ san.tan.dɛˈɾi.no ]

  Sustantivu editar

singular masculín santanderino, femenín santanderina; plural masculín santanderinos, femenín santanderinas

  1. (Xentiliciu) Santanderín (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Axetivu editar

singular masculín santanderino, femenín santanderina; plural masculín santanderinos, femenín santanderinas

  1. (Xentiliciu) Santanderín, de Santander.

  Pallabres rellacionaes

Referencies editar


Portugués editar

  Pronunciación y silabación: [ sɐ̃.tɐ̃.dəˈɾi.nu ]

  Sustantivu editar

singular masculín santanderino, femenín santanderina; plural masculín santanderinos, femenín santanderinas

  1. (Xentiliciu) Santanderín (habitante).

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes

  Axetivu editar

singular masculín santanderino, femenín santanderina; plural masculín santanderinos, femenín santanderinas

  1. (Xentiliciu) Santanderín, de Santander.

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes

Referencies editar