Mira tamién: cantabro, cântabro

Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈka(ŋ)n.ta.βɾo ]

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma neutra de cántabru.


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈkan.ta.βɾo ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín cántabro, femenín cántabra; plural masculín cántabros, femenín cántabras

  1. (Xentiliciu) Cántabru (habitante de Cantabria).
  2. (Xentiliciu), (Historia) Cántabru (pueblu prerromanu).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular cántabro ensin plural

  1. (Llingüística) Cántabru (variedá asturlleonesa de Cantabria).

  Axetivu editar

singular masculín cántabro, femenín cántabra ; plural masculín cántabros, femenín cántabras

  1. (Xentiliciu) Cántabru, de Cantabria.
  2. (Xentiliciu), (Historia) Cántabru (del pueblu prerromanu).

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈkan.ta.βɾo ]

  Sustantivu editar

singular masculín cántabro, femenín cántabra; plural masculín cántabros, femenín cántabras

  1. (Xentiliciu) Cántabru (habitante de Cantabria).
  2. (Xentiliciu), (Historia) Cántabru (pueblu prerromanu).

  Pallabres rellacionaes

  Axetivu editar

singular masculín cántabro, femenín cántabra; plural masculín cántabros, femenín cántabras

  1. (Xentiliciu) Cántabru, de Cantabria.
  2. (Xentiliciu), (Historia) Cántabru (del pueblu prerromanu).

  Pallabres rellacionaes

Referencies editar

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.