tarañés

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ ta.ɾaˈɲes ]
Etimoloxía: De Tarañes + -és.

Sustantivu

singular masculín tarañés, femenín tarañesa; plural masculín y femenín tarañeses → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Tarañes, nel conceyu de Ponga.

Pallabres rellacionaes

• ponguetu; beyuscu, cainavín, casielludu, cazuepu, tandexu

Axetivu

singular masculín tarañés, femenín tarañesa, neutru tarañés ~ tarañeso; plural masculín y femenín tarañeses → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Tarañes, nel conceyu de Ponga.

Pallabres rellacionaes

• ponguetu; beyuscu, cainavín, casielludu, cazuepu, tandexu

Forma d’axetivu

1. Forma neutra de tarañés.

Otres formes

• tarañeso

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.