temps

Catalán

Pronunciación y silabación: [ ˈtems ]

«temps»

(rexistru)

Sustantivu

masculín invariable temps singular y plural

1. (Cronoloxía) Tiempu (progresión cara'l futuru).
2. (Cronoloxía) Tiempu (porción de la progresión cara'l futuru).
3. (Cronoloxía) Tiempu, temporada.
4. (Cronoloxía) Tiempu, dómina, época.
5. (Meteoroloxía) Tiempu (estáu atmosféricu).

Sinónimos

• [4] edat, era, època, període

Referencies

• Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
• Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Francés

Pronunciación y silabación: [ tɑ̃ ]

«temps»

(rexistru)

Sustantivu

masculín invariable temps singular y plural

1. (Cronoloxía) Tiempu (progresión cara'l futuru).
2. (Cronoloxía) Tiempu (porción de la progresión cara'l futuru).
3. (Cronoloxía) Tiempu, temporada.
4. (Cronoloxía) Tiempu, dómina, época.
5. (Meteoroloxía) Tiempu (estáu atmosféricu).

Sinónimos

• [4] âge, ère, époque, période

Occitanu

Pronunciación y silabación: [ ˈtens ]

«temps»

(rexistru)

Sustantivu

masculín singular temps; plural tempses

1. (Cronoloxía) Tiempu (progresión cara'l futuru).
2. (Cronoloxía) Tiempu (porción de la progresión cara'l futuru).
3. (Cronoloxía) Tiempu, temporada.
4. (Cronoloxía) Tiempu, dómina, época.
5. (Meteoroloxía) Tiempu (estáu atmosféricu).

Sinónimos

• [4] atge/edat, èra, epòca, periòde

Referencies

• Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.