vi
Asturianu
editar
Pronunciación y silabación: [ ˈbi ]
Forma de verbu editar
- Primer persona singular del pretéritu perfectu d'indicativu del verbu ver.
Catalán
editar
Pronunciación y silabación: [ ˈbi ], [ ˈvi ]
«vi» (rexistru)
Etimoloxía: Del llatín vinum.
Sustantivu editar
masculín singular vi; plural vins
Pallabres rellacionaes
editar
Referencies editar
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Danés
editar
Pronome editar
- Nós, pronome pa la primer persona plural.
Serbiu
editar
Pronunciación y silabación: [ ʋi ]
Pronome editar
Otres formes
- Cirílicu: ви