ñabeta
Asturianu
editar
Pronunciación y silabación: [ ɲaˈβe.ta ]
Etimoloxía: De Ñao + sufixu -etu.
Sustantivu
editar
singular femenín ñabeta, masculín ñabetu ; plural femenín ñabetes, masculín ñabetos
- (Xentiliciu) Habitante del llugar de Ñao, nel conceyu Cabranes.
Otres formes
editar
Términos rellacionaos
editar
Forma d’axetivu
editar
- Forma femenina singular de ñabetu.
Referencies
editar- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
- DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.