toracense

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ to.ɾaˈθe(ŋ)n.se ]
Etimoloxía: De Torazu + sufixu -ense.

Sustantivu

singular masculín y femenín toracense ; plural masculín y femenín toracenses

1. (Xentiliciu) d'usu lliterariu y cultista Habitante del llugar de Torazu, nel conceyu Cabranes.

Pallabres rellacionaes

• cabranés/cabraniegu; gramedín ~ gramerín, ñabetu ~ ñavetu

Axetivu

singular masculín, femenín y neutru toracense ; plural masculín y femenín toracenses

1. (Xentiliciu) d'usu lliterariu y cultista Relativo al llugar de Torazu, nel conceyu Cabranes.

Pallabres rellacionaes

• cabranés/cabraniegu; gramedín ~ gramerín, ñabetu ~ ñavetu

Referencies

• DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.