Mira tamién: ástur, astur-, Astur

Asturianu editar

 
Territoriu au habitaben los astures.

  Pronunciación y silabación: [ asˈtuɾ ]

  Anagrama: astru, tarsu

  Etimoloxía: Del llatín astur.

  Sustantivu editar

singular masculín y femenín astur ; plural masculín y femenín astures

  1. (Xentiliciu), (Historia) Persona perteneciente al pueblu prerromanu que s'asitiaba nes tierres al rodiu del ríu Esla, esto ye, nes actuales provincies de Lleón, Zamora, oriente d'Ourense, nordeste de Trás-os-Montes (Portugal) y na actual Asturies.
  2. (Xentiliciu) figuradamente Asturianu, asturiana, habitante d'Asturies.

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones y equivalencies editar

  Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «astur».

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular d'asturianu.

  Axetivu editar

singular masculín, femenín y neutru astur ; plural masculín y femenín astures

  1. (Xentiliciu), (Historia) Relativo al pueblu prerromanu que s'asitiaba nes tierres al rodiu del ríu Esla, esto ye, nes actuales provincies de Lleón, Zamora, oriente d'Ourense, nordeste de Trás-os-Montes (Portugal) y na actual Asturies.
  2. (Xentiliciu) figuradamente Asturianu, relativo a Asturies.

  Sinónimos

  Traducciones y equivalencies editar

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Catalán editar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ əsˈtuɾ ]; catalán oriental [ asˈtuɾ ]

  Sustantivu editar

singular masculín y femenín astur; plural masculín y femenín asturs

  1. (Xentiliciu), (Historia) Astur, ástur (persona del pueblu prerromanu).

  Axetivu editar

singular masculín y femenín astur; plural masculín y femenín asturs

  1. (Xentiliciu), (Historia) Astur, ástur, del pueblu prerromanu astur.

Referencies editar

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ asˈtuɾ ]

  Sustantivu editar

singular masculín y femenín astur; plural masculín y femenín astures

  1. (Xentiliciu), (Historia) Astur, ástur (persona del pueblu prerromanu).
  2. (Xentiliciu) figuradamente Astur, asturianu, asturiana.

  Axetivu editar

singular masculín y femenín astur; plural masculín y femenín astures

  1. (Xentiliciu), (Historia) Astur, ástur, del pueblu prerromanu astur.
  2. (Xentiliciu) figuradamente Astur, asturianu, d'Asturies.

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Vascu editar

  Sustantivu editar

  1. (Xentiliciu), (Historia) Astur, ástur (persona del pueblu prerromanu).

  Axetivu editar

  1. (Xentiliciu), (Historia) Astur, ástur, del pueblu prerromanu astur.

Referencies editar

  • Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.