borbollés

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ boɾ.βoˈʎes ]
Etimoloxía: De (La) Borbolla + -és.

Sustantivu

singular masculín borbollés, femenín borbollesa; plural masculín y femenín borbolleses → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de La Borbolla, nel conceyu de Llanes.

Términos rellacionaos

• llaniscu; andriniegu, ardisanu, barrucanu, caldueñanu, caleyanu, carriliegu, celorianu, merenchu, navizu, pancarín/pancaretu, parragués, peredanu, poícu, porruanu, posadín, sanrocudu, valmorianu

Axetivu

singular masculín borbollés, femenín borbollesa, neutru borbollés ~ borbolleso; plural masculín y femenín borbolleses → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de La Borbolla, nel conceyu de Llanes.

Términos rellacionaos

• llaniscu; andriniegu, ardisanu, barrucanu, caldueñanu, caleyanu, carriliegu, celorianu, merenchu, navizu, pancarín/pancaretu, parragués, peredanu, poícu, porruanu, posadín, sanrocudu, valmorianu

Forma d’axetivu

1. Forma neutra de borbollés.

Otres formes

• borbolleso

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.