pancaretu

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ paŋ.kaˈɾe.tu ]
Etimoloxía: De Pancar + -etu.

Sustantivu

singular masculín pancaretu, femenín pancareta; plural masculín pancaretos, femenín pancaretes → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Pancar, nel conceyu de Llanes.

Sinónimos

• pancarín

Términos rellacionaos

• llaniscu; andriniegu, ardisanu, barrucanu, borbollés, caldueñanu, caleyanu, carriliegu, celorianu, merenchu, navizu, parragués, peredanu, poícu, porruanu, posadín, sanrocudu, valmorianu

Axetivu

singular masculín pancaretu, femenín pancareta, neutru pancareto; plural masculín pancaretos, femenín pancaretes → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Pancar, nel conceyu de Llanes.

Sinónimos

• pancarín

Términos rellacionaos

• llaniscu; andriniegu, ardisanu, barrucanu, borbollés, caldueñanu, caleyanu, carriliegu, celorianu, merenchu, navizu, parragués, peredanu, poícu, porruanu, posadín, sanrocudu, valmorianu

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.