caleyanu

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ ka.leˈʝa.nu ]
Etimoloxía: De (Los) Caleyos + -anu.

Sustantivu

singular masculín caleyanu, femenín caleyana; plural masculín caleyanos, femenín caleyanes → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar deLos Caleyos, nel conceyu de Llanes.

Pallabres rellacionaes

• llaniscu; andriniegu, ardisanu, barrucanu, borbollés, caldueñanu, carriliegu, celorianu, merenchu, navizu, pancarín/pancaretu, parragués, peredanu, poícu, porruanu, posadín, sanrocudu, valmorianu

Axetivu

singular masculín caleyanu, femenín caleyana, neutru caleyano; plural masculín caleyanos, femenín caleyanes → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Los Caleyos, nel conceyu de Llanes.

Pallabres rellacionaes

• llaniscu; andriniegu, ardisanu, barrucanu, borbollés, caldueñanu, carriliegu, celorianu, merenchu, navizu, pancarín/pancaretu, parragués, peredanu, poícu, porruanu, posadín, sanrocudu, valmorianu

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.