cántabra
![]() |
AsturianuEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈka(ŋ)n.ta.βɾa ]
SustantivuEditar
singular masculín cántabra , femenín cántabra; plural masculín cántabros, femenín cántabres
- (Xentiliciu) Habitante de Cantabria.
- (Xentiliciu), (Historia) Persona que pertenez al antiguu pueblu prerromanu qu'habitó l'actual Cantabria, l'oriente d'Asturies, noroeste de Lleón, norte de Castiella (Palencia y Burgos) y l'occidente de Vizcaya.
Pallabres rellacionaes
TraduccionesEditar
«cántabra»: de Cantabria
«cántabra»: pueblu prerromanu
Forma d’axetivuEditar
- Forma femenina singular de cántabru.
ReferenciesEditar
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
EspañolEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈkan.ta.βɾa ]
SustantivuEditar
singular femenín cántabra, masculín cántabro; plural femenín cántabras, masculín cántabros
- (Xentiliciu) Cántabra (habitante de Cantabria).
- (Xentiliciu), (Historia) Cántabra (pueblu prerromanu).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivuEditar
- Forma femenina singular de cántabro.
ReferenciesEditar
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
GalleguEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈkan.ta.βɾa ]
SustantivuEditar
singular femenín cántabra, masculín cántabro; plural femenín cántabras, masculín cántabros
- (Xentiliciu) Cántabra (habitante de Cantabria).
- (Xentiliciu), (Historia) Cántabra (pueblu prerromanu).
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivuEditar
- Forma femenina singular de cántabro.
ReferenciesEditar
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
- DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.