Mira tamién: cantabra, càntabra, cântabra

Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈka(ŋ)n.ta.βɾa ]

  Sustantivu editar

singular masculín cántabra, femenín cántabra; plural masculín cántabros, femenín cántabres

  1. (Xentiliciu) Habitante de Cantabria.
  2. (Xentiliciu), (Historia) Persona que pertenez al antiguu pueblu prerromanu qu'habitó l'actual Cantabria, l'oriente d'Asturies, noroeste de Lleón, norte de Castiella (Palencia y Burgos) y l'occidente de Vizcaya.

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones y equivalencies editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de cántabru.

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈkan.ta.βɾa ]

  Sustantivu editar

singular femenín cántabra, masculín cántabro; plural femenín cántabras, masculín cántabros

  1. (Xentiliciu) Cántabra (habitante de Cantabria).
  2. (Xentiliciu), (Historia) Cántabra (pueblu prerromanu).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de cántabro.

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈkan.ta.βɾa ]

  Sustantivu editar

singular femenín cántabra, masculín cántabro; plural femenín cántabras, masculín cántabros

  1. (Xentiliciu) Cántabra (habitante de Cantabria).
  2. (Xentiliciu), (Historia) Cántabra (pueblu prerromanu).

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de cántabro.

Referencies editar

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.