catalán
![]() |
AsturianuEditar
Pronunciación y silabación: [ ka.taˈlaŋ ]
Sustantivu (1)Editar
singular masculín catalán, femenín catalana; plural masculín y femenín catalanes
- (Xentiliciu) Habitante de Cataluña.
Pallabres rellacionaes
TraduccionesEditar
Sustantivu (2)Editar
masculín singular catalán ensin plural
- (Llingüística) Llingua románica falada n'España (Cataluña, Islles Baleares, gran parte de la Comunidá Valenciana, y zones d'Aragón y Murcia), n'Andorra, en Francia (departamentu de Pyrénées Orientales), y n'Italia (ciudá sarda d'Alghero/L'Alguer).
Sinónimos
TraduccionesEditar
|
Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «catalán».
AxetivuEditar
singular masculín catalán, femenín catalana, neutru catalano; plural masculín y femenín catalanes
- (Xentiliciu) Relativo a Cataluña.
- (Filoloxía) Relativo a la llingua catalana.
Pallabres rellacionaes
TraduccionesEditar
ReferenciesEditar
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
AragonésEditar
Pronunciación y silabación: [ ka.taˈlan ]
Sustantivu (1)Editar
singular masculín catalán, femenín catalana; plural masculín catalans, femenín catalanas
- (Xentiliciu) Catalán (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)Editar
masculín singular catalán ensin plural
- (Llingüística) Catalán, llingua catalana.
AxetivuEditar
singular masculín catalán, femenín catalana; plural masculín catalans, femenín catalanas
- (Xentiliciu) Catalán, de Cataluña.
- (Filoloxía) Catalán, de la llingua catalana.
Pallabres rellacionaes
ReferenciesEditar
- Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.
EspañolEditar
Pronunciación y silabación: [ ka.taˈlan ]
«catalán» (rexistru)
Sustantivu (1)Editar
singular masculín catalán, femenín catalana; plural masculín catalanes, femenín catalanas
- (Xentiliciu) Catalán (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)Editar
masculín singular catalán ensin plural
- (Llingüística) Catalán, llingua catalana.
AxetivuEditar
singular masculín catalán , femenín catalana ; plural masculín catalanes, femenín catalanas
- (Xentiliciu) Catalán, de Cataluña.
- (Filoloxía) Catalán, de la llingua catalana.
Pallabres rellacionaes
ReferenciesEditar
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
GalleguEditar
Pronunciación y silabación: [ ka.taˈlaŋ ]
Sustantivu (1)Editar
singular masculín catalán, femenín catalá; plural masculín cataláns, femenín catalás
- (Xentiliciu) Catalán (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)Editar
masculín singular catalán ensin plural
- (Llingüística) Catalán, llingua catalana.
AxetivuEditar
singular masculín catalán, femenín catalá; plural masculín cataláns, femenín catalás
- (Xentiliciu) Catalán, de Cataluña.
- (Filoloxía) Catalán, de la llingua catalana.
Pallabres rellacionaes
ReferenciesEditar
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.