finlandesa
AsturianuEditar
Pronunciación y silabación: [ fi(ŋ)n.la(ŋ)nˈde.sa ]
SustantivuEditar
singular femenín finlandesa, masculín finlandés; plural femenín y masculín finlandeses
- (Xentiliciu) Habitante de Finlandia.
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
TraduccionesEditar
|
|
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de finlandés.
CatalánEditar
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ fin.ɫənˈdɛ.zə ]; catalán occidental [ fin.ɫanˈde.za ]
SustantivuEditar
singular femenín finlandesa, masculín finlandès; plural femenín finlandeses, masculín finlandesos
- (Xentiliciu) Finlandesa, finesa (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de finlandès.
EspañolEditar
Pronunciación y silabación: [ fin.lanˈde.sa ]
SustantivuEditar
singular femenín finlandesa, masculín finlandés; plural femenín finlandesas, masculín finlandeses
- (Xentiliciu) Finlandesa, finesa (habitante).
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de finlandés.
GalleguEditar
Pronunciación y silabación: [ fin.lanˈde.sa ]
SustantivuEditar
singular femenín finlandesa, masculín finlandés; plural femenín finlandesas, masculín finlandeses
- (Xentiliciu) Finlandesa, finesa (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de finlandés.
OccitanuEditar
Pronunciación y silabación: [ fin.lanˈde.zo ]
SustantivuEditar
singular femenín finlandesa, masculín finlandés; plural femenín finlandesas, masculín finlandeses
- (Xentiliciu) Finlandesa, finesa (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de finlandés.
PortuguésEditar
Pronunciación y silabación: [ fĩ.lɐ̃ˈde.zɐ ]
SustantivuEditar
singular femenín finlandesa, masculín finlandês; plural femenín finlandesas, masculín finlandeses
- (Xentiliciu) Finlandesa, finesa (habitante).
Pallabres rellacionaes
Forma d'axetivuEditar
- Forma femenina singular de finlandês.