Asturianu

editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈɣɾje.ɣo ]

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma neutra de griegu.


Aragonés

editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈgɾje.ɣo ]

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín griego, femenín griega; plural masculín griegos, femenín griegas

  1. (Xentiliciu) Griegu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular griego ensin plural

  1. (Llingüística) Griegu, llingua griega.

  Axetivu

editar

singular masculín griego, femenín griega; plural masculín griegos, femenín griegas

  1. (Xentiliciu) Griegu, de Grecia.
  2. (Filoloxía) Griegu, de la llingua griega.

  Pallabres rellacionaes


Español

editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈɡɾje.ɣo ]

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín griego, femenín griega; plural masculín griegos, femenín griegas

  1. (Xentiliciu) Griegu (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular griego ensin plural

  1. (Llingüística) Griegu.

  Axetivu

editar

singular masculín griego, femenín griega ; plural masculín griegos, femenín griegas

  1. (Xentiliciu) Griegu, de Grecia.
  2. (Filoloxía) Griegu, de la llingua griega.

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies

editar
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.

Mirandés

editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈɡɾje.ɣu ], [ ˈɡɾe.ɣu ]

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín griego , femenín griega; plural masculín griegos, femenín griegas

  1. (Xentiliciu) Griegu (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular griego ensin plural

  1. (Llingüística) Griegu.

  Axetivu

editar

singular masculín griego, femenín griega; plural masculín griegos, femenín griegas

  1. (Xentiliciu) Griegu, de Grecia.
  2. (Filoloxía) Griegu, de la llingua griega.

  Pallabres rellacionaes editar