griego
Asturianu
editar
Pronunciación y silabación: [ ˈɣɾje.ɣo ]
Forma d’axetivu editar
- Forma neutra de griegu.
Aragonés
editar
Pronunciación y silabación: [ ˈgɾje.ɣo ]
Sustantivu (1) editar
singular masculín griego, femenín griega; plural masculín griegos, femenín griegas
- (Xentiliciu) Griegu (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2) editar
masculín singular griego ensin plural
- (Llingüística) Griegu, llingua griega.
Axetivu editar
singular masculín griego, femenín griega; plural masculín griegos, femenín griegas
- (Xentiliciu) Griegu, de Grecia.
- (Filoloxía) Griegu, de la llingua griega.
Pallabres rellacionaes
Español
editar
Pronunciación y silabación: [ ˈɡɾje.ɣo ]
Sustantivu (1) editar
singular masculín griego, femenín griega; plural masculín griegos, femenín griegas
- (Xentiliciu) Griegu (habitante).
Pallabres rellacionaes
editar
Sustantivu (2) editar
masculín singular griego ensin plural
Axetivu editar
singular masculín griego, femenín griega ; plural masculín griegos, femenín griegas
- (Xentiliciu) Griegu, de Grecia.
- (Filoloxía) Griegu, de la llingua griega.
Pallabres rellacionaes
editar
Referencies editar
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
Mirandés
editar
Pronunciación y silabación: [ ˈɡɾje.ɣu ], [ ˈɡɾe.ɣu ]
Sustantivu (1) editar
singular masculín griego , femenín griega; plural masculín griegos, femenín griegas
- (Xentiliciu) Griegu (habitante).
Pallabres rellacionaes
editar
Sustantivu (2) editar
masculín singular griego ensin plural
Axetivu editar
singular masculín griego, femenín griega; plural masculín griegos, femenín griegas
- (Xentiliciu) Griegu, de Grecia.
- (Filoloxía) Griegu, de la llingua griega.