mantaregu

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ ma(ŋ)n.taˈɾe.ɣu ]
Etimoloxía: De Mántaras + -egu.

Sustantivu

singular masculín mantaregu, femenín mantarega; plural masculín mantaregos, femenín mantaregues → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Mántaras, nel conceyu de Tapia.

Pallabres rellacionaes

• tapiegu; camposu/salaviegu, serantegu/serantín

Traducciones

Traducciones

Gallegu: mantarego (gl)

Axetivu

singular masculín mantaregu, femenín mantarega, neutru mantarego; plural masculín mantaregos, femenín mantaregues → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Mántaras, nel conceyu de Tapia.

Pallabres rellacionaes

• tapiegu; camposu/salaviegu, serantegu/serantín

Traducciones

Traducciones

Gallegu: mantarego (gl)

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.