Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ se.ɾa(ŋ)nˈtiŋ ]
  Etimoloxía: De Serantes + -ín.

  Sustantivu editar

singular masculín serantín, femenín serantina; plural masculín serantinos, femenín serantines términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Serantes, nel conceyu de Tapia.

  Sinónimos editar

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones editar

  Axetivu editar

singular masculín serantín, femenín serantina, neutru serantino; plural masculín serantinos, femenín serantines términu non incluyíu nel DALLA

  1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Serantes, nel conceyu de Tapia.

  Sinónimos editar

  Pallabres rellacionaes editar

  Traducciones editar

Referencies editar

  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.

Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ se.ɾanˈtiŋ ]

  Sustantivu editar

singular masculín serantín, femenín serantía; plural masculín serantíos, femenín serantías

  1. (Xentiliciu) Serantín (habitante).

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes

  Axetivu editar

singular masculín serantín, femenín serantía; plural masculín serantíos, femenín serantías

  1. (Xentiliciu) Serantín, de Serantes.

  Sinónimos

  Pallabres rellacionaes

Referencies editar

  • Dicionario do Galego de Asturias; Carlos Xesús Varela Aenlle, Servizo de Publicacións da Universidade de Vigo, 2021; ISBN: 978-84-8158-897-2.